Przychodzi taki okres, jak nic się nie chce. To taki okres w roku, całe szczęście jest metoda na poprawę samopoczucia

Czy posiadasz czasem wrażenia specyficznego deja-vu? Takiego, co pojawia się w chwilach wielkiego jesiennego kryzysu? Objawia się on w postaci zmęczenia zimnem, mrokiem i niezbyt długim dniem. Przeciąga się się na jesień, zimę, a czasem i początek wiosny. od czasu do czasu bowiem wiosna nie nadchodzi, więc w marcu czy kwietniu trzeba się liczyć z tym, że jest zimno, pada deszcz, a może i śnieg. Miewaliśmy już takie oznaki wiosny w historii.

Jak będzie w tym roku? Jak jest obecnie? Czy doskwiera Ci depresja (witryna przedsiębiorstwa -> leczenie depresji wrocław) sezonowa? Myślisz, że nie masz depresyjnych nastrojów? Nie bądź tego taki pewien.

Oczywiście, nie mówi się tu o depresji klinicznej, która uwidacznia się kłopotami z funkcjonowaniem w codziennym życiu. Najprościej rzecz ujmując mamy problemy, by jakby wziąć się w garść. To, co dawniej nie stanowiło problemu w tym momencie, jakby były zaporą nie do pokonania. Depresja jest poważną chorobą, gdyż od czasu do czasu uniemożliwia kontynuowania codziennego życia. Jest niesprawiedliwa, bo efektywnie niszczy ludzi swoim oddziaływaniem. Nie pozostawia wątpliwości, że coś jest nie tak, że nasze samopoczucie nie jest w normie. W tego typu momencie rozpoczynamy poszukiwanie pomocy u różnych specjalistów.

Na szczęście depresja sezonowa nie jest tak straszna, ale pojawia się u wielu osób (szerzej na ten temat - depresjasezonowa.pl). Fachowo to się nazywa Sezonowe Zaburzenie Afektywne, a atakuje właśnie na jesieni lub w zimie. Oznaki tego typu depresji zaburzają poznawcze, emocjonalne i fizjologiczne funkcjonowanie człowieka, są równocześnie niezwykle męczące i niekomfortowe. Działają każdego dnia, utrzymują sięprzez okres około dwóch tygodni. Mogą mieć nawroty, średnio przez minimum dwa lata. Mnóstwo ludzi głowi się, skąd te objawy? Po prostu, nasze życie od zawsze było bardzo mocno powiązane z naturą. Tak więc wiosenne czy letnie miesiące były najdogodniejszej do pozyskiwania pożywienia, skuteczniejszej pracy.

Zimą i jesienią pracy było stosunkowo mało, wszystko jakby spowalniało, człowiek więc popadał w stan jakby hibernacji, zużywał mniej energii, przygotowywał się do przetrwania zimy. Aktualnie, gdy brak światła zastępujemy żarówką mamy nadzieję, że nasza forma będzie chociaż minimalnie podobne do tego jaki posiadamy w czasie lata. Niestety, ciężko oszukać naturę. Dziś, chociaż mamy nadzieję na lepszą kondycję w ciągu całego roku, jesteśmy też w jakiś sposób uzależnieni od przyrody, tak więc takie spowolnienie, uśpienie jest zupełnie naturalne.